Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наговорить

совер.

1) нагаварыць

2) нагаварыць

абгаварыць

данесці

напаклёпнічаць, узвесці паклёп

3) нагаварыць

см. наговаривать

наговориться

нагаварыцца

наговорный

этногр. нагаворны

наговорщик

разг. нагаворшчык, -ка муж.

(клеветник) паклёпнік, -ка муж.

наговорщица

нагаворшчыца, -цы жен.

паклёпніца, -цы жен.

нагой

голы

наголенный

нагалёначны

наголо

нареч.

1) (вынув из ножен) нагала

шашки наголо! воен. — шашкі нагала!

2) в др. знач. дагала, нагала

остричь наголо — астрыгчы дагала (нагала)

наголову

разбить наголову — разбіць нашчэнт, ушчэнт

наголодаться

совер. разг. нагаладацца