Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

узнанный

1) пазнаны

распазнаны

2) спазнаны, зазнаны, зведаны

пазнаны

3) спазнаны, уведаны

4) (о новостях, сведениях) (переводится описательно) аб якім даведаліся (дазналіся, прачулі, дачуліся)

см. узнать

узнать

совер.

1) (опознать, признать, распознать) пазнаць

распазнаць

я узнал его по голосу — я пазнаў яго па голасе

его нельзя узнать — яго нельга пазнаць

2) (изведать, испытать) спазнаць, зазнаць, зведаць

(познать) пазнаць

узнать нужду — спазнаць (зазнаць, зведаць) беднасць (нястачу)

3) (получить представление) спазнаць, уведаць

узнать чей-либо характер — спазнаць (уведаць) чый-небудзь характар

4) (разузнать, получить сведения, услышать) даведацца, дазнацца, прачуць, дачуцца

я это узнал от брата — я пра гэта даведаўся (дазнаўся, дачуўся) ад брата

мы узнали, что… — мы даведаліся (дазналіся, прачулі, дачуліся), што…

узнаться

разг. стаць вядомым

узник

уст., высок. вязень, -зня муж.

узница

вязніца, -цы жен.

узнический

уст., высок. вязніцкі

узничество

вязніцтва, -ва ср.

узор

узор, -ра муж.

узорный

узорны

узорчатость

узорыстасць, -ці жен., узорнасць, -ці жен.