Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

увенчаться

увянчацца

увенчаться успехом — увянчацца поспехам

увенчивать

несовер. увенчваць

увенчиваться

возвр., страд. увенчвацца

уверение

упэўненне, -ння ср., запэўненне, -ння ср.

(неоконч. действие) упэўніванне, -ння ср., запэўніванне, -ння ср.

примите у в моём совершённом уважении офиц. — прыміце запэўненне ў маёй поўнай павазе

уверенно

нареч. упэўнена

уверенность

упэўненасць, -ці жен.

уверенный

1) прич. упэўнены, запэўнены

2) прил. (убеждённый) упэўнены, перакананы

будь уверен — будзь пэўны, будзь упэўнены

уверительный

уст. упэўнівальны, запэўнівальны

уверить

совер. упэўніць, запэўніць

(убедить) пераканаць

увериться

упэўніцца, пераканацца