Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наперёд

нареч. прост.

1) (вперёд) наперад

2) (сначала) спярша, перш, спачатку, уперад

задом наперёд — задам наперад

наперник

муж. разг. насыпка, -кі жен.

наперсник

I уст. наперснік, -ка муж.

(любимец) улюбёнец, -нца, муж., любімец, -мца муж.

II (часть упряжи) наперснік, -ка муж., нагруднік, -ка муж.

наперсница

1) уст., лит. наперсніца, -цы жен.

(любимица) улюбёнка, -кі жен., любіміца, -цы жен.

2) (любовница) уст. палюбоўніца, -цы жен.

каханка, -кі жен.

(наложница) наложніца, -цы жен.

наперсный

нагрудны

наперсный крест церк. — нагрудны крыж

наперстянка

бот. наперстаўка, -кі жен.

наперченный

наперчаны

наперчивать

несовер. наперчваць

наперчиваться

страд. наперчвацца

наперчить

совер. наперчыць