Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наменивать

несовер. наменьваць

намениваться

страд. наменьвацца

наменянный

намяняны, навыменьваны

наменять

совер. намяняць, навыменьваць

намереваться

несовер. мець намер, мецца

(собираться) збірацца

(вознамериваться) намервацца

намерен

в знач. сказ. я намерен это сделать — я маю намер (маюся) гэта зрабіць

что вы намерены делать? — што вы мяркуеце (збіраецеся, думаеце, маеце) рабіць?

намерение

ср. намер, -ру муж.

(замысел, умысел) замер, -ру муж.

без (всякого) намерения — без (усякага) намеру

с намерением — з намерам

(нарочно) наўмысна, знарок

твёрдое намерение — цвёрды намер

добрые намерения — добрыя намеры

возыметь намерение — займець намер

намеренно

нареч. наўмысна, знарок

намеренный

(сделанный с намерением) наўмысна

намерзание

намярзанне, -ння ср.