Verbum

наблудить

совер. прост.

1) (наделать чего-либо дурного) напракудзіць

2) (утащить, навредить — обычно о кошках) нашкодзіць

наблюдатель

наглядальнік, -ка муж., назіральнік, -ка муж.

наблюдательница

наглядальніца, -цы жен., назіральніца, -цы жен.

наблюдательность

наглядальнасць, -ці жен., назіральнасць, -ці жен.

наблюдательный

наглядальны, назіральны

наблюдательский

наглядальніцкі, назіральніцкі

наблюдать

несовер.

1) (кого-что, за кем-чем) наглядаць, назіраць

(следить) сачыць (за кім-чым)

2) (осуществлять надзор) назіраць (за кім-чым), наглядаць (за кім-чым)

(ухаживать, присматривать) даглядаць (каго-што)

наблюдать за детьми — даглядаць дзяцей

наблюдаться

возвр., страд. наглядацца, назірацца

наблюдение

ср.

1) (действие) нагляданне, -ння ср., назіранне, -ння ср.

2) (надзор) нагляд, -ду муж.

состоять (быть) под наблюдением — знаходзіцца (быць) пад наглядам

3) (результат рассматривания, изучения) назіранне, -ння ср.

по моим наблюдениям — па маіх назіраннях

наблюдённый

нагледжаны, асочаны