Verbum

набитый

1) (о матраце) напханы, напхнуты, мног. панапіханы

(о чемодане, складе и т.п.) напакаваны, мног. панапакоўваны

набіты, мног. панабіваны

напёрты

2) (настрелянный, убитый) набіты, мног. панабіваны, настраляны

нарэзаны, мног. панаразаны

наколаты, мног. панаколваны

3) (вколоченный, прикреплённый) набіты, мног. панабіваны

4) (полученный в результате повреждения) набіты, мног. панабіваны

намуляны, мног. панамульваны

5) текст. набіваны

см. набить

набитый дурак — набіты дурань

набить

совер.

1) (наполнить матрац и т.п.) напхаць, напхнуць, мног. панапіхаць

(чемодан, склад и т.п.) напакаваць

набіць, мног. панабіваць

наперці, мног. панапіраць

2) (настрелять, зарезать в большом количестве) набіць, мног. панабіваць, настраляць

(скота, птицы) нарэзаць, мног. панаразаць

(свиней) накалоць, мног. панаколваць

3) (вколотить, прикрепить) набіць, мног. панабіваць

4) (причинить повреждение) набіць, мног. панабіваць

(натереть) намуляць, мног. панамульваць

набить шишку на лбу — набіць гуз на лбе

набить холку — намуляць карак

5) текст. набіць

набить руку — набіць руку, налаўчыцца, налажыцца, напрактыкавацца

набить карман — напакаваць (напхаць, наперці) кішэнь

см. набивать

набиться

1) (скопиться) набіцца

битком набиться — бітком набіцца

2) (навязаться) набіцца

(напроситься) напрасіцца

наблудить

совер. прост.

1) (наделать чего-либо дурного) напракудзіць

2) (утащить, навредить — обычно о кошках) нашкодзіць

наблюдатель

наглядальнік, -ка муж., назіральнік, -ка муж.

наблюдательница

наглядальніца, -цы жен., назіральніца, -цы жен.

наблюдательность

наглядальнасць, -ці жен., назіральнасць, -ці жен.

наблюдательный

наглядальны, назіральны

наблюдательский

наглядальніцкі, назіральніцкі

наблюдать

несовер.

1) (кого-что, за кем-чем) наглядаць, назіраць

(следить) сачыць (за кім-чым)

2) (осуществлять надзор) назіраць (за кім-чым), наглядаць (за кім-чым)

(ухаживать, присматривать) даглядаць (каго-што)

наблюдать за детьми — даглядаць дзяцей