Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

удавленный

задушаны, удушаны

павешаны

удавливать

несовер. (умерщвлять) душыць, задушваць, удушваць

удавливаться

1) (вешаться) разг. вешацца

2) страд. душыцца, задушвацца, удушвацца

см. удавливать

удавовые

мн. сущ. зоол. удававыя, -вых

удавшийся

1) прич. які (што) ўдаўся

2) прил. (удачный) удачны, удалы

удаление

ср.

1) (отдаление) аддаленне, -ння ср.

2) (выпроваживание) выдаленне, -ння ср., выправаджванне, -ння ср.

(выведение) вывядзенне, -ння ср.

(изгнание) выганянне, -ння ср., выгнанне, -ння ср.

(высылание) высыланне, -ння ср.

(увольнение) звальненне, -ння ср.

(исключение) выключэнне, -ння ср.

3) (из организма, с какого-либо места и т.п.) выдаленне, -ння ср.

(вырезание) выразанне, -ння ср.

(отрезание) адразанне, -ння ср.

(извлечение) выманне, -ння ср., даставанне, -ння ср.

(вытаскивание) выцягванне, -ння ср.

(вырывание) вырыванне, -ння ср.

(выведение) вывядзенне, -ння ср.

(уничтожение) знішчэнне, -ння ср.

(уборка) прыманне, -ння ср.

прыбіранне, -ння ср.

(очищение) ачышчэнне, -ння ср.

4) (устранение) устараненне, -ння ср.

(отстранение) адхіленне, -ння ср.

(отодвигание) адсоўванне, -ння ср.

(избавление) пазбаўленне, -ння ср.

см. удалить

5) (отдаление) аддаленне, -ння ср.

(отклонение) адхіленне, -ння ср.

(уединение) адасабленне, -ння ср.

см. удалиться 1

6) (даль, далёкое расстояние) книжн. далечыня, -ні жен.

удалец

разг. удалец, -льца муж.

(молодец) маладзец, род. малайца муж., малайчына, -ны муж.

(ухарь) зух, род. зуха муж.

(хват) хват, род. хвата муж.

удалённость

аддаленасць, -ці жен.

далёкасць, -ці жен.

удалённый

1) прич. (отдалённый) аддалены

2) прич. (тот, которого заставили уйти) выдалены

(выпровоженный) выправаджаны

(выведенный) выведзены

(выгнанный) выгнаны

(высланный) высланы, мног. павысыланы

(уволенный) звольнены

(исключённый) выключаны

3) прич. (из организма, с какого-либо места и т.п.) выдалены

(вырезанный) выразаны, мног. павыразаны, павырэзваны

(отрезанный) адрэзаны, мног. паадразаны, паадрэзваны

(извлечённый) выняты

(вытащенный) выцягнуты

(вырванный) вырваны, мног. павырываны

(выведенный) выведзены

(уничтоженный) знішчаны

(убранный) прыняты, прыбраны

(очищенный) ачышчаны

4) прич. (устранённый) устаранёны

(отстранённый) адхілены

(отодвинутый) адсунуты

(избавленный) пазбаўлены

см. удалить

5) прил. аддалены

(далёкий) далёкі

удалить

совер.

1) (отдалить) аддаліць

удалить предмет от глаз — аддаліць прадмет ад вачэй

2) (заставить уйти) выдаліць

(выпроводить) выправадзіць, мног. павыправоджваць

(вывести) вывесці

(выгнать) выгнаць

(выслать) выслаць, мног. павысылаць

(уволить) звольніць

(исключить) выключыць

удалить посторонних — выдаліць (выправадзіць) пабочных асоб

удалить из зала заседания — выдаліць (вывесці) з залы пасяджэння

удалить детей из комнаты — вывесці дзяцей з пакоя

удалить из университета — выключыць з універсітэта

3) (из организма, с какого-либо места и т.п.) выдаліць

(вырезать) выразаць, мног. павыразаць, павырэзваць

(отрезать) адрэзаць, мног. паадразаць, паадрэзваць

(извлечь) выняць

дастаць

(вытащить) выцягнуць

(вырвать) вырваць, мног. павырываць

(вывести) вывесці

(уничтожить) знішчыць

(убрать) прыняць, прыбраць

(очистить) ачысціць

удалить опухоль — выразаць пухліну

удалить руку — адрэзаць руку

удалить занозу — выняць (дастаць, выцягнуць) стрэмку

удалить больной зуб — вырваць хворы зуб

удалить пятно — вывесці (знішчыць) пляму

удалить снег с площади — прыбраць снег з плошчы, ачысціць плошчу ад снегу

удалить волосы с чего-либо — ачысціць ад шэрсці (ад валасоў) што-небудзь

4) (устранить) устараніць

(отстранить) адхіліць

(отодвинуть) адсунуць

(избавиться) пазбавіцца

удалить опасность — адхіліць (устараніць) небяспеку