Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
адеёиортуыьэюя
бвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэя- 

нарезывать

см. нарезать II

нарекание

нараканне, -ння ср.

нарекать

несовер. уст. называць

(давать имя) даваць імя

наречённая

сущ. уст. нарачоная, -най жен.

наречённый

1) прич., прил. см. названный

2) сущ. нарачоны, -нага муж.

наречие

I ср.

1) дыялект, -та муж., гаворка, -кі жен.

2) (язык) уст. мова, -вы жен.

II (часть речи) грам. прыслоўе, -лоўя ср.

наречный

грам. прыслоўны

наречь

совер. уст. назваць

(дать имя) даць імя

нарёберный

нарэберны

нарзан

нарзан, -ну муж.