налетать
I несовер.
1) налятаць
2) (наталкиваться) разг. натыкацца
(наскакивать) наскакваць, наскокваць
3) перен. (напускаться) разг. налятаць, накідвацца
4) (набрасываться на что-либо) прост. налятаць
5) повелит. налетай!, налетайте! — налятай!, налятайце!
II совер. ав. налятаць, налётаць
налетать сотни часов — налятаць (налётаць) сотні гадзін
налетаться
совер. разг. налятацца, налётацца
налететь
совер.
1) в разн. знач. наляцець
налетел ураган — наляцеў ураган
налетели мухи — наляцелі мухі
налететь с кулаками — наляцець з кулакамі
ястреб налетел на кур — ястраб наляцеў на курэй
налететь на столб — наляцець на слуп
налетела конница — наляцела конніца
2) (осесть тонким слоем) наляцець, мног. паналятаць
на окна налетела пыль — на вокны наляцеў пыл, на вокны паналятала пылу
налечь
совер. прям., перен. налегчы
см. налегать
налёт
1) налёт, -ту муж.
напад, -ду муж.
воздушный налёт — паветраны налёт
2) (тонкий слой вещества на поверхности) налёт, -ту муж.
налёт пыли — налёт пылу
с налёта (налёту) — з налёту