Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

накатанный

1) накочаны

2) (наготовленный катаньем) накачаны

3) (о дороге) наезджаны

аб’езджаны

(утрамбованный) утрамбаваны

4) типогр. накатаны

5) разг. накручаны

6) разг. накатаны

нашпараны

см. накатать

накатать

совер.

1) накаціць, мног. панакочваць

2) (наготовить, катая) накачаць, мног. панакачваць

3) (дорогу) наездзіць

аб’ездзіць

(утрамбовать) утрамбаваць

4) типогр. накатаць

5) (навертеть, намотать, катаясь) разг. накруціць, мног. панакручваць

6) (написать быстро) прост. накатаць

нашпарыць

накататься

разг. накатацца

(наездиться) наездзіцца, навазіцца

накатить

совер.

1) накаціць

2) (прикатить в каком-либо количестве) накаціць, мног. панакочваць

3) (катясь, надвинуться, покрыть собой кого-либо, что-либо) накаціць, набегчы

накатила волна — накаціла (набегла) хваля

4) (внезапно, неожиданно появиться, возникнуть) разг. надысці, нахапіцца, наваліцца

накатили новые события — надышлі (нахапіліся, наваліліся) новыя падзеі

5) (приехать в большом количестве) разг. наехаць, мног. панаязджаць

6) перен. (внезапно, неожиданно охватить кого-либо, о чувстве, состоянии) прост. найсці

напасці

апанаваць, агарнуць

на него накатило безл. — на яго найшло (напала)

на него накатилась злость — на яго найшла (напала) злосць, яго апанавала (агарнула) злосць

накатиться

1) накаціцца, насунуцца

2) перен. (внезапно появиться, возникнуть) прост. насунуцца, наваліцца

накатилась беда — навалілася (насунулася) бяда (ліха)

накатка

жен.

1) (действие) накочванне, -ння ср.

накатка, -кі жен.

см. накатать 1–4, накатить 1

2) тех. накатка, -кі жен.

накатный

тех. накатны

накатом

нареч. накатам

накатчик

накатчык, -ка муж.

накатчица

накатчыца, -цы жен.