Verbum

назначение

1) (действие) назначэнне, -ння ср., прызначэнне, -ння ср.

вызначэнне, -ння ср.

2) (распоряжение, постановление, основная функция чего-либо, цель) прызначэнне, -ння ср., назначэнне, -ння ср.

использовать (передать, послать и т.п.) по назначению — выкарыстаць (перадаць, паслаць и т.п.) па назначэнню (прызначэнню)

место назначения — месца назначэння (прызначэння)

назначенный

1) назначаны, прызначаны

2) вызначаны

назначаны

прызначаны

пастаўлены

накіраваны

в назначенное время — у назначаны (прызначаны) час

см. назначить

назначить

совер.

1) назначыць, прызначыць

2) вызначыць, назначыць, мног. паназначаць

прызначыць

паставіць

накіраваць

см. назначать

назойливо

нареч. надакучліва, дакучліва, назойліва

назойливость

надакучлівасць, -ці жен., дакучлівасць, -ці жен., назойлівасць, -ці жен.

назойливый

надакучлівы, дакучлівы, назойлівы

неадчэпны

назойливая мысль — дакучлівая (надакучлівая, неадчэпная) думка

назранский

назранскі

Назрань

г. Назрань, -ні жен.

назревание

1) наспяванне, -ння ср.

2) перен. наспяванне, -ння ср.

(приближение) набліжэнне, -ння ср.

назревать

несовер.

1) наспяваць

(о нарыве) нарываць

2) перен. наспяваць

(приближаться) набліжацца

назревают события — набліжаюцца падзеі