уверение
упэўненне, -ння ср., запэўненне, -ння ср.
(неоконч. действие) упэўніванне, -ння ср., запэўніванне, -ння ср.
примите у в моём совершённом уважении офиц. — прыміце запэўненне ў маёй поўнай павазе
уверенный
1) прич. упэўнены, запэўнены
2) прил. (убеждённый) упэўнены, перакананы
будь уверен — будзь пэўны, будзь упэўнены
уверительный
уст. упэўнівальны, запэўнівальны
уверить
совер. упэўніць, запэўніць
(убедить) пераканаць
увернуть
совер. разг.
1) (завернуть во что-либо) укруціць
увернуть ребёнка в одеяло — укруціць дзіця ў коўдру
2) (вертя, уменьшить) укруціць
зменшыць, паменшыць
увернуть фитиль в лампе — укруціць (зменшыць, паменшыць) кнот у лямпе
увернуться
1) (отклониться) адхінуцца, адхіліцца
ухіліцца
увернуться от удара — адхінуцца (адхіліцца, ухіліцца) ад удару
2) перен. (избегнуть) разг. выкруціцца, ухіліцца, унікнуць, пазбегнуць
увернуться от прямого ответа — ухіліцца ад шчырага адказу
3) (завернуться во что-либо) разг. укруціцца
уверование
ср. книжн. увераванне, -ння ср.
вера, -ры жен.