Verbum

находить

I несовер.

1) (кого-что) знаходзіць

(отыскивать) адшукваць

находить удовольствие в чём-либо — знаходзіць здавальненне ў чым-небудзь

находить причину — знаходзіць прычыну

находить утешение — знаходзіць уцеху

находить поддержку — знаходзіць падтрымку

2) (заставать) заставаць, знаходзіць

3) (замечать) бачыць, знаходзіць

я не находил в его словах ни тени притворства — я не знаходзіў (не бачыў) у яго словах ні ценю прытворства

4) (считать) знаходзіць, лічыць

(признавать) прызнаваць

находить возможным — знаходзіць (лічыць) магчымым

доктор находит его положение безнадёжным — доктар лічыць яго становішча безнадзейным

его находят умным — яго лічаць разумным

находить виновным — прызнаваць вінаватым

см. найти I

II несовер. (на кого-что)

1) находзіць

(наталкиваться — ещё) трапляць

туча находит на солнце — хмара находзіць на сонца

находить на мель — находзіць (трапляць) на мель

2) перен. находзіць

(охватывать) апаноўваць (каго-што)

на него часто находит тоска — на яго часта находзіць (яго часта апаноўвае) туга

3) (собираться, скопляться) находзіць

III совер. прост. нахадзіць

находить десять километров — нахадзіць дзесяць кіламетраў

находиться

I несовер. (иметь место, пребывать) знаходзіцца

(быть) быць

квартира находится внизу — кватэра знаходзіцца ўнізе

находиться в опасности — быць у небяспецы

II совер. (вдоволь походить) разг. нахадзіцца

находка

знаходка, -кі жен.

находчиво

нареч. знаходліва

(изобретательно) вынаходліва

(остроумно) дасціпна

находчивость

знаходлівасць, -ці жен.

вынаходлівасць, -ці жен.

дасціпнасць, -ці жен.

находчивый

(сообразительный) знаходлівы

(изобретательный) вынаходлівы

(остроумный) дасціпны

нахождение

в разн. знач. знаходжанне, -ння ср.

место нахождения — месца знаходжання

нахоженный

находжаны

нахозяйничать

совер. разг. нагаспадарыць

нахозяйничаться

разг. нагаспадарыцца