Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

настороженный, насторожённый

1) прич. натапыраны, настаўлены

2) настаўлены

см. насторожить

3) прил. (напряжённо-внимательный) насцярожаны

насторожить

совер.

1) (уши) натапырыць, мног. панатапырваць, наставіць, мног. панастаўляць

2) охот. наставіць, мног. панастаўляць

насторожиться

насцярожыцца

настояние

патрабаванне, -ння ср., дамаганне, -ння ср.

по настоянию — па патрабаванню

настоянный

настоены

настоятель

(церкви) настаяцель, -ля муж.

(монастыря) ігумен, -на муж.

настоятельница

ігумення, -нні жен.

настоятельно

нареч.

1) (настойчиво) настойліва

(упорно) упарта

2) (крайне нужно) пільна, пільна патрэбна

настоятельность

1) настойлівасць, -ці жен.

упартасць, -ці жен.

2) пільнасць, -ці жен.

пільная патрэба

см. настоятельный

настоятельный

1) (настойчивый) настойлівы

(упорный) упарты

2) (крайне нужный) пільны, пільна патрэбны

настоятельная необходимость — пільная патрэба (неабходнасць)