Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

нанка

текст. нанка, -кі жен., кітайка, -кі жен.

Нанкин

г. Нанкін, -на муж.

нанкинский

нанкінскі

нанковый

текст. нанкавы, кітайкавы

наново

нареч. разг. нанава

нанос

геол. нанос, -су муж.

наносить

I несовер.

1) в разн. знач. наносіць

2) (причинять) наносіць, прычыняць

см. нанести

II совер. (принести в каком-либо количестве) нанасіць, мног. пананосіць

наноситься

несовер. страд. наносіцца

прычыняцца

см. наносить I

наносный

прям., перен. наносны

наношенный

наношаны

см. наносить II