Verbum

наживать

несовер. в разн. знач. нажываць

см. нажить

наживаться

возвр., страд. нажывацца

наживить

совер. рыб., охот. начапіць (прыладзіць) прынаду

наживить удочку червяком — начапіць на кручок чарвяка

наживка

жен. прынада, -ды жен.

(живец) жывец, род. жыўца муж.

наживленный

начэплены

наживлять

несовер. начэпліваць прынаду

наживляться

возвр., страд. начэплівацца

наживной

I нажыўны

это дело наживное — гэта справа нажыўная

II рыб., охот. прынадны, для прынады

нажигать

несовер.

1) (сжигать, расходовать) напальваць, спальваць

2) (нагревать, накаливать) разг. напальваць, напякаць

награваць

нажигать печь — напальваць (награваць) печ

3) (выжигать на поверхности) выпальваць

нажигать тавро — выпальваць таўро

нажигаться

1) напальвацца, напякацца

награвацца

см. нажечься

2) страд. напальвацца, спальвацца

напякацца

награвацца

выпальвацца

см. нажигать