Verbum

учётный

1) (относящийся к подсчёту) падліковы

2) (относящийся к учёту регистрации) уліковы

учётная карточка — уліковая картка

3) фин. учотны, дысконтны

учётный процент — учотны (дысконтны) працэнт

учётчик

падліковец, -коўца муж.

училище

вучылішча, -шча ср.

военное училище — ваеннае вучылішча

профессионально-техническое училище — прафесіянальна-тэхнічнае вучылішча

художественное училище — мастацкае вучылішча

училищный

вучылішчны

учинение

учыненне, -ння ср.

учинённый

1) учынены

2) учынены, зроблены

устроены

см. учинить

учинить

совер.

1) книжн., уст. учыніць

учинить расправу — учыніць расправу

2) (устроить, совершить) разг. учыніць, зрабіць

устроіць

учинить пакость — учыніць (зрабіць) пакасць

учинить скандал — учыніць (устроіць) скандал

учиниться

учыніцца, зрабіцца

учинять

несовер.

1) учыняць

2) учыняць, рабіць, устройваць

см. учинить

учиняться

1) учыняцца, рабіцца

2) страд. учыняцца

рабіцца, устройвацца

см. учинять