учинить
совер.
1) книжн., уст. учыніць
учинить расправу — учыніць расправу
2) (устроить, совершить) разг. учыніць, зрабіць
устроіць
учинить пакость — учыніць (зрабіць) пакасць
учинить скандал — учыніць (устроіць) скандал
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)