Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а д е ё и о р т у ы ь э ю я

б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э я -

наставление

ср.

1) (действие) павучанне, -ння ср.

навука, -кі жен.

2) (поучение) настаўленне, -ння ср., павучанне, -ння ср., навука, -кі жен.

(указание, совет) указанне, -ння ср., парада, -ды жен.

читать наставления — павучаць

3) (руководство, инструкция) настаўленне, -ння ср., інструкцыя, -цыі жен.

наставленный

I 1) настаўлены, мног. панастаўляны

2) надточаны, мног. панадточваны

надстаўлены

3) настаўлены, накіраваны

см. наставить I

II навучаны

накіраваны

см. наставить II

наставлять

несовер.

1) (ставить) настаўляць

2) (удлинять) надточваць

(надставлять) надстаўляць

3) (нацеливать) настаўляць

(направлять) накіроўваць

II несовер. (учить) навучаць, павучаць

(направлять) накіроўваць

наставлять на путь истинный — накіроўваць на правільны шлях

наставляться

I несовер. страд.

1) настаўляцца

2) надточвацца

надстаўляцца

3) настаўляцца

накіроўвацца

см. наставлять I

II несовер. страд. навучацца, павучацца

накіроўвацца

см. наставлять II

наставник

настаўнік, -ка муж.

наставница

настаўніца, -цы жен.

наставнический

настаўніцкі

(поучительный) павучальны

наставничество

настаўніцтва, -ва ср.

наставной

надстаўны

(об одежде) надточаны

настаивание

I настойванне, -ння ср.

дамаганне, -ння ср.

см. настаивать I

II настойванне, -ння ср.

см. настаивать II