Verbum

навьючиваться

возвр., страд. наўючвацца

навьючить

совер. наўючыць, мног. панаўючваць

навьючиться

наўючыцца

навязанный

1) навязаны

2) (о чулках, сетях и т.п.) навязаны

нароблены

3) перен. навязаны

см. навязать I

навязать

I совер. (к навязывать)

1) навязаць, мног. панавязваць

2) (чулок, сетей и т.п.) навязаць, мног. панавязваць

нарабіць, мног. панарабляць

3) перен. навязаць, мног. панавязваць

II несовер. (к навязнуть) насядаць, чапляцца

(налипать) наліпаць

навязаться

совер. разг.

1) (обременить собой) прычапіцца, навязацца

2) (напроситься) напрасіцца, набіцца

навязнуть

совер. насесці, начапляцца

(налипнуть) наліпнуць

навязчиво

нареч. назойліва

дакучліва, надакучліва

неадчэпна

навязчивость

назойлівасць, -ці жен.

дакучлівасць, -ці жен., надакучлівасць, -ці жен.

навязчивый

назойлівы

(надоедливый) дакучлівы, надакучлівы

(неотступный) неадчэпны

навязчивый человек — назойлівы (надакучлівы) чалавек

навязчивая мысль — неадчэпная (назойлівая) думка