Verbum

нарумяненный

нарумянены

нарумянивать

несовер. нарумяньваць

нарумяниваться

возвр., страд. нарумяньвацца

нарумянить

совер. нарумяніць

нарумяниться

нарумяніцца

наручи

воен. ист. наручы, -чаў ед. нет

наручники

мн. уст. наручнікі, -каў, ед. наручнік, -ка муж.

наручный

наручны

нарушать

несовер. парушаць

нарушать закон — парушаць закон

нарушать границу — парушаць граніцу

нарушать обещание — парушаць абяцанне

нарушаться

страд. парушацца