Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
адеёиортуыьэюя
бвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэя- 

нарезать

I \(наре́зать\)

совер. в разн. знач. нарэзаць, мног. панаразаць

(хлеба — ещё) накроіць

(ткани) накроіць

(набить свиней) накалоць

II \(нареза́ть\)

несовер. в разн. знач. наразаць, нарэзваць

(хлеба — ещё) накройваць

(ткани) накройваць

(набивать свиней) наколваць

нарезаться

I \(наре́заться\)

совер.

1) (стать нарезанным) нарэзацца

2) (напиться) прост. нарэзацца, налізацца, набрацца

II \(нареза́ться\)

несовер.

1) наразацца, нарэзвацца

2) страд. наразацца, нарэзвацца

накройвацца

наколвацца

см. нарезать II

нарезвиться

совер. разг. нагуляцца

надурэцца

(напрыгаться) наскакацца

нарезка

жен.

1) (действие) наразанне, -ння ср., нарэзванне, -ння ср., нарэзка, -кі жен.

накройванне, -ння ср.

наколванне, -ння ср.

2) (нарез) нарэзка, -кі жен., нарэз, -зу муж.

нарезной

наразны

нарезывание

нарэзванне, -ння ср.

нарезывать

см. нарезать II

нарекание

нараканне, -ння ср.

нарекать

несовер. уст. называць

(давать имя) даваць імя

наречённая

сущ. уст. нарачоная, -най жен.