Verbum

ухарски

нареч. разг. зухавата, хвацка

ухарский

зухаваты, хвацкі

ухарство

ср. разг. зухаватасць, -ці жен., хвацкасць, -ці жен.

ухарь

разг. зух, род. зуха муж., хват, род. хвата муж.

ухать

несовер.

1) разг. (издавать громкий звук) бухаць, грымець

(громко кричать) вухкаць, вохкаць

вдалеке ухал гром — удалечыні бухаў (грымеў) гром

2) (с шумом падать) прост. бухаць, гопаць

падаць

3) (класть в большом количестве) прост. бухаць, гаціць, перці

4) (пропадать) прост. марна прападаць, гінуць

5) (расходовать) прост. бухаць

6) (ударять) прост. стукаць

ухаться

прост. бухацца, гопацца