Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

назальный

лингв. назальны

назанимать

совер. разг. напазычаць (у каго)

назатыльник

напатылічнік, -ка муж.

названивать

несовер. разг. званіць

пазвоньваць

названивать по телефону — званіць па тэлефоне

название

ср. назва, -вы жен.

носить название — насіць назву (звацца)

одно (только) название — адна (толькі) назва

по названью — як завуць (клічуць)

под названием — пад назвай

названный

I прич.

1) названы

2) названы, паведамлены

см. назвать I

II прич. названы, запрошаны, назапрашаны

см. назвать II

названый

названы

названый брат — пабрацім

назвать

I совер.

1) назваць

(дать имя — ещё) даць імя

2) (сообщить, объявить) назваць, паведаміць

II совер. (созвать) наклікаць, назваць

(пригласить) назапрашаць, назапрошваць, напрасіць

назваться

совер. назвацца

назваць сябе

назвониться

совер. разг. названіцца