Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наезднический

1) яздоцкі

2) наезніцкі

см. наездник

наездничество

1) (верховая езда) наезніцтва, -ва ср.

2) (наезды, набеги) уст. набег, -гу муж., напад, -ду муж.

3) (профессия наездника в цирке, на бегах) наезніцтва, -ва ср.

наездничий

уст. см. наезднический

наезжать

I несовер. (к наездить)

1) в разн. знач. наязджаць, наезджваць

(дорогу — ещё) аб’язджаць

см. наездить 1

2) (лошадь) аб’язджаць, аб’езджваць

II несовер. (к наехать) наязджаць

наезженный

прич., прил.

1) наезджаны

(о дороге — ещё) аб’езджаны

2) (приученный к езде) аб’езджаны

наезживать

несовер. см. наезжать I

наезжий

разг. наезны

(приезжий) прыезджы

наерундить

совер. прост. нарабіць глупства

(наговорить ерунды) наплесці, нагаварыць лухты (глупства)

наершиться

совер. прост. ашчацініцца, натапырыцца

наесть

совер. прост. наесці