Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

навалить

совер.

1) наваліць, мног. панавальваць

накідаць, мног. панакідаць, панакідваць

(привалить) навярнуць, мног. панаварочваць

прыціснуць, мног. папрыціскаць

2) (набросать в беспорядке) наваліць, мног. панавальваць

навалиться

1) (придавить своей тяжестью) наваліцца, налегчы

2) (накрениться, наклониться) мор. наваліцца, нахінуцца

3) (нападать в большом количестве) наваліцца, накідацца

(насыпаться) насыпацца

навалка

жен.

1) (действие) навальванне, -ння ср., навалка, -кі жен.

2) спец. навалка, -кі жен.

в навалку — навалам

перевозить груз в навалку — перавозіць груз навалам

навалом

нареч.

1) навалам

грузить навалом — грузіць навалам

2) (много) прост. навалам, шмат

навалоотбойка

горн. навалаадбойка, -кі жен.

навалоотбойщик

навалаадбойшчык, -ка муж.

навалопогрузочный

навалапагрузачны

навалопогрузочная машина — навалапагрузачная машына

навалочный

тех.

1) (относящийся к навалу, навалке) навалачны

2) (служащий для наваливания) навальны

навальный

навальны

навальный способ хранения картофеля — навальны спосаб захоўвання бульбы

навальщик

горн. навальшчык, -ка муж.