Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

упустить

совер.

1) упусціць, выпусціць, мног. павыпускаць

упустить конец верёвки — упусціць (выпусціць) канец вяроўкі

упустить лошадь — упусціць каня

2) (пропустить) прапусціць

упустить удобный момент — прапусціць зручны момант

упустить возможность — прапусціць магчымасць

упустить из вида — выпусціць з-пад увагі

упущение

ср. (недосмотр) недагляд, -ду муж.

(промах) хіба, -бы жен.

(халатность) нядбайнасць, -ці жен.

упущенный

1) упушчаны, выпушчаны, мног. павыпусканы

2) (пропущенный) прапушчаны

см. упустить

упырь

1) зоол. кажан, -на муж.

2) (оборотень) разг. крывасмок, -ка муж., ваўкалак, -ка муж., вампір, -ра муж.

ура

1) межд. ура

2) сущ. ура нескл., ср.

громовое ура — грамавое ўра

на ура — на ўра

уравнение

1) ураўнаванне, -ння ср.

неоконч. ураўноўванне, -ння ср.

2) мат. ураўненне, -ння ср.

уравненный, уравнённый

ураўнаваны, зраўнаваны, параўнаваны

уравнивание

I раўнаванне, -ння ср., ураўноўванне, -ння ср.

см. уравнивать I

II раўнаванне, -ння ср., зраўноўванне, -ння ср.

см. уравнивать II

уравнивать

I несовер. (к уравнять) раўнаваць, ураўноўваць

II несовер. (к уровнять) раўнаваць, зраўноўваць

уравниваться

I несовер. возвр., страд. раўнавацца, ураўноўвацца

см. уравняться, уравнивать I

II несовер. возвр., страд. раўнавацца, зраўноўвацца

см. уровняться, уравнивать II