упустить

совер.

1) упусціць, выпусціць, мног. павыпускаць

упустить конец верёвки — упусціць (выпусціць) канец вяроўкі

упустить лошадь — упусціць каня

2) (пропустить) прапусціць

упустить удобный момент — прапусціць зручны момант

упустить возможность — прапусціць магчымасць

упустить из вида — выпусціць з-пад увагі

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)