Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

напаренный

напараны

напарить

совер. напарыць

напариться

разг. напарыцца

напарник

напарнік, -ка муж.

напарница

напарніца, -цы жен.

напарывать

I несовер. (ранить) разг. напорваць, наколваць

см. напороть I

II несовер. (распарывать в каком-либо количестве) напорваць

напарываться

I несовер. напорвацца

см. напороться

II несовер. страд. напорвацца

см. напарывать II

напасать

I несовер. (запасать, заготавливать) прост. назапашваць

II несовер. (давать наедаться на пастбище) прост. пасвіць, напасваць

напасаться

несовер. возвр., страд. (запасаться, припасать в достаточном количестве) разг. назапашвацца

напасённый

прост. назапашаны

см. напасти I