надкусить
совер. надкусіць, мног. панадкусваць, накусіць, мног. панакусваць
надкусывание
надкусванне, -ння ср., накусванне, -ння ср.
надкусывать
несовер. надкусваць, накусваць
надкусываться
страд. надкусвацца, накусвацца
надкушенный
надкушаны, мног. панадкусваны, накусаны, мног. панакусваны
надламываться
возвр., страд. надломлівацца
надлежать
несовер. належыць
надлежит — трэба, належыць
ему надлежит немедленно явиться к месту работы — яму трэба (належыць) неадкладна з’явіцца да месца работы
надлежащий
належны
(соответствующий) адпаведны
(нужный) патрэбны
надлежащим образом — належным чынам
в надлежащий срок — у належны тэрмін
в надлежащем порядке — у належным парадку
за надлежащими подписями — за адпаведнымі подпісамі
надлежащие меры — належныя меры (захады)