Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

намечать

несовер.

1) (ставить метку) намячаць, меціць, значыць, пазначаць

2) (план, линию поведения и т.п.) намячаць

(набрасывать) накідаць, накідваць

3) (кандидата) намячаць, вызначаць

намечаться

1) намячацца

(устанавливаться) вызначацца

2) страд. намячацца, значыцца

накідацца, накідвацца

вызначацца

см. намечать

намеченный

1) (помеченный) намечаны, назначаны, пазначаны

2) (о плане, линии поведения и т.п.) намечаны

(набросанный) накіданы

3) (кандидат) намечаны, вызначаны

см. наметить

намечтаться

совер. намарыцца

намешанный

намяшаны

намешать

совер. намяшаць, мног. панамешваць

намешивать

I несовер. (к намесить) намешваць

II несовер. (к намешать) намешваць

намешиваться

I несовер. страд. намешвацца

см. намешивать I

II несовер. страд. намешвацца

см. намешивать II

намёк

намёк, -ку муж.

намёрзнуть

совер. намерзнуць, мног. панамярзаць