Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

намотать

совер. наматаць, мног. панамотваць

намотать на ус — наматаць на вус

намотаться

I совер. наматацца

см. наматываться

II совер. (устать) разг. нахадзіцца, стаміцца

намотка

жен.

1) (действие) намотванне, -ння ср., намотка, -кі жен.

2) (то, что намотано) намотка, -кі жен.

(моток) маток, -тка муж.

намоточный

спец. намоткавы

намоченный

1) (смоченный) намочаны

2) (наквашенный) наквашаны

намочаны

намочить

совер.

1) (смочить, сделать мокрым) намачыць, мног. панамочваць

2) (наквасить) наквасіць

намачыць

намочиться

разг. намачыцца, намокнуць

намощённый

намошчаны, вымашчаны

(камнем) выбрукаваны

намудрить, намудрствовать

совер. разг. намудраваць, намудрагеліць

намусливать

несовер. прост. насліньваць