наложение
накладанне, -ння ср.
наложение штрафа — накладанне штрафу
наложение швов мед. — накладанне швоў
наложенный
1) наложаны
2) накладзены, мног. панакладаны, панакладваны
см. наложить
3) (о платеже) накладны
наложенный платёж — накладная плата
наложить
совер.
1) в разн. знач. налажыць
наложить камень на доску — налажыць камень на дошку
наложить кальку на чертёж — налажыць кальку на чарцёж
наложить повязку — налажыць павязку
наложить гипс — налажыць гіпс
наложить взыскание — налажыць спагнанне
наложить резолюцию — налажыць рэзалюцыю
2) (накласть) накласці, мног. панакладаць, панакладваць
наложить дров в печку — накласці дроў у печ
наложить на себя руки — налажыць на сябе рукі
наложить (свою) печать на кого-что, наложить (свой) отпечаток на кого-что — налажыць (свой) адбітак на каго-што
наложить руку (лапу) на что — налажыць руку (лапу) на што
наломать
совер. наламаць
наломать бока — палічыць рэбры
наломать дров — наламаць дроў
наломить
совер. разг. наламаць, натрудзіць
наломить спину — наламаць (натрудзіць) спіну