Verbum

увлекательно

нареч. цікава

займальна

захапляюча

прывабна

чароўна

спакусліва

увлекательность

цікавасць, -ці жен.

займальнасць, -ці жен.

захапляльнасць, -ці жен.

прывабнасць, -ці жен.

чароўнасць, -ці жен.

спакуслівасць, -ці жен.

увлекательный

захапляючы

(интересный) цікавы

(занимательный) займальны

(пленительный) прывабны

(очаровательный) чароўны

(соблазнительный) спакуслівы

увлекать

несовер.

1) (тащить) цягнуць, уцягваць, зацягваць

(захватывать) захопліваць

(уносить) несці

(уводить) весці, заводзіць

(направлять) накіроўваць

2) перен. (захватывать, восхищать) захапляць

(очаровывать) чараваць, зачароўваць

(пленять) захапляць, прывабліваць

см. увлечь

увлекаться

1) захапляцца

2) (влюбляться) кахаць (каго), захапляцца

3) страд. цягнуцца, уцягвацца, зацягвацца

захоплівацца

несціся

весціся, заводзіцца

накіроўвацца

захапляцца

чаравацца, зачароўвацца

прываблівацца

см. увлекать

увлекающийся

1) прич. які (што) захапляецца

які (што) кахае (каго), які (што) захапляецца (кім)

см. увлекаться 1, 2

2) прил. схільны да захаплення

3) прил. (влюбчивый) улюблівы

увлечение

ср.

1) (действие) книжн. уцягненне, -ння ср.

неоконч. уцягванне, -ння ср.

захопліванне, -ння ср.

2) (восторг) захапленне, -ння ср.

(пыл) запал, -лу муж.

работать с увлечением — працаваць з запалам (захапленнем)

рассказывать с увлечением — расказваць з захапленнем (запалам)

3) (сильный, большой интерес к чему-либо, привязанность) захапленне, -ння ср.

увлечение театром — захапленне тэатрам

шахматы — его увлечение — шахматы — яго захапленне

4) (влюблённость) захапленне, -ння ср., закаханасць, -ці жен.

(любовь) каханне, -ння ср.

увлечение перешло в серьёзное чувство — захапленне перайшло ў сур’ёзнае пачуццё

увлечённость

захопленасць, -ці жен.

зачараванасць, -ці жен.

увлечённый

1) (втянутый) уцягнуты, зацягнуты

(захваченный) захоплены

(унесённый) занесены

(уведённый) заведзены

2) перен. (восхищённый) захоплены

(очарованный) зачараваны

(пленённый) прываблены

см. увлечь

увлечь

совер.

1) (утащить) уцягнуць, зацягнуць

(захватить) захапіць

(унести) занесці, панесці

(увести) завесці

(направить) накіраваць

волны увлекли лодку в море — хвалі занеслі (панеслі) лодку ў мора

камень увлёк за собой при падении массу песка — камень захапіў з сабой пры паданні масу пяску

мечты увлекли его в будущее — мары занеслі (завялі) яго ў будучыню

2) перен. (восхитить) захапіць

(очаровать) зачараваць

(пленить) прывабіць

работа увлекла его — работа захапіла яго