Verbum

наскочить

совер.

1) (натолкнуться) наскочыць

наткнуцца

наскочить на столб — наскочыць (наткнуцца) на слуп

2) перен. (напасть) наскочыць, напасці

наскочить на неприятность — наскочыць на непрыемнасць

наскребать

несовер. наскрабаць, наскрэбваць

наскребённый

наскрэбены, мног. панаскрабаны, панаскрэбваны

наскрести

совер. прям., перен. наскрэбці, мног. панаскрабаць, панаскрэбваць

наскрёбывать

несовер. наскрабаць, наскрэбваць

наскучаться

совер. разг. нанудзіцца

насумавацца

памаркоціцца

наскучить

совер.

1) надакучыць

абрыдаць

2) (соскучиться) уст. знудзіцца (ад чаго)

насладить

совер. книжн. нацешыць, пацешыць

насладиться

(кем-чем) нацешыцца (кім-чым)

атрымаць асалоду (уцеху) (ад каго-чаго)

см. наслаждаться

наслаждать

несовер. уст. цешыць

прыносіць (даваць) асалоду