Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

воздух

муж. в разн. знач. паветра, -ра ср.

дышать свежим воздухом — дыхаць свежым паветрам

подняться в воздух — узняцца ў паветра

жидкий воздух физ. — вадкае паветра

воздух! воен. — паветра!

на открытом воздухе — на вольным паветры

висеть в воздухе — вісець у паветры

взлететь в воздух — узляцець у паветра

воздухобойный

воен. паветрабойны

воздуховод

паветравод, -да муж.

воздуховоз

паветравоз, -за муж.

воздуходувка

тех. паветрадуўка, -кі жен.

воздуходувный

паветрадуўны

воздухоёмкость

паветраёмістасць, -ці жен.

воздухозаборник

паветразаборнік, -ка муж.

воздухозаборный

паветразаборны

воздухолечение

паветралячэнне, -ння ср.