Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

воображаемый

прил. уяўны

воображала

прост. задавака, -кі муж. а жен.

воображать

несовер.

1) уяўляць

2) (предполагать, думать) думаць, уяўляць

воображать о себе — быць (вельмі) высокай думкі пра сябе, задавацца

воображаться

возвр., страд. уяўляцца

воображение

ср. в разн. знач. уяўленне, -ння ср.

(фантазия) фантазія, -зіі жен.

воображённый

уяўлены

вообразимый

уяўны

вообразить

совер.

1) уявіць

2) (предположить, подумать) падумаць, уявіць

вообразиться

уявіцца

вообще

нареч. в разн. знач. наогул

вообще говоря вводн. сл. — наогул кажучы