вон
I 1) нареч. (прочь) вон
2) в знач. межд. вон
вон отсюда! — вон адгэтуль!
II частица (там) вунь
вон где — вунь дзе
вон когда — вунь калі
вон куда — вунь куды
вон там — вунь там
вона
I 1) частица прост. см. вон II
2) в знач. межд. прост. вунь што!, вунь як!
II (денежная единица) вона,
-ны жен.
вонзать
несовер. усаджваць, утыкаць
вонзаться
1) утыкацца, улазіць
2) страд. усаджвацца, утыкацца
вонзить
совер. прям., перен. усадзіць, уваткнуць
вонища
жен. прост. смурод, -ду муж.
вонь
жен. разг. смурод, -ду муж.