Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзийклмнопрстуфхцчшщэюя-
абвгдеёжзиклмнопрстухцчшъыьюя- 
бвгдежзийклмнопрстцшщюя-

воцарение

ср. уступленне на прастол (на трон)

воцариться

совер.

1) уст. стаць царом

2) запанаваць, настаць, усталявацца

в доме воцарилась тишина — у доме запанавала (настала, усталявалася) цішыня

воцаряться

несовер.

1) уст. станавіцца царом

2) запаноўваць, наставаць, усталёўвацца

см. воцариться