воздух
муж. в разн. знач. паветра, -ра ср.
дышать свежим воздухом — дыхаць свежым паветрам
подняться в воздух — узняцца ў паветра
жидкий воздух физ. — вадкае паветра
воздух! воен. — паветра!
на открытом воздухе — на вольным паветры
висеть в воздухе — вісець у паветры
взлететь в воздух — узляцець у паветра
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)