Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

наложить

совер.

1) в разн. знач. налажыць

наложить камень на доску — налажыць камень на дошку

наложить кальку на чертёж — налажыць кальку на чарцёж

наложить повязку — налажыць павязку

наложить гипс — налажыць гіпс

наложить взыскание — налажыць спагнанне

наложить резолюцию — налажыць рэзалюцыю

2) (накласть) накласці, мног. панакладаць, панакладваць

наложить дров в печку — накласці дроў у печ

наложить на себя руки — налажыць на сябе рукі

наложить (свою) печать на кого-что, наложить (свой) отпечаток на кого-что — налажыць (свой) адбітак на каго-што

наложить руку (лапу) на что — налажыць руку (лапу) на што

наложница

уст. наложніца, -цы жен.

палюбоўніца, -цы жен.

наложничество

наложніцтва, -ва ср.

налокотник

налакотнік, -ка муж.

наломанный

наламаны

наломать

совер. наламаць

наломать бока — палічыць рэбры

наломать дров — наламаць дроў

наломить

совер. разг. наламаць, натрудзіць

наломить спину — наламаць (натрудзіць) спіну

налопаться

совер. прост. (наесться) налопацца, натрэскацца

нажрацца, нажэрціся

(напиться) набрацца, нажлукціцца

налощённый

наглянцаваны

налощить

совер. наглянцаваць