Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

увечить

несовер. нявечыць, знявечваць

(калечить) калечыць

увечиться

возвр., страд. нявечыцца, знявечвацца

калечыцца

увечный

уст.

1) прил. пакалечаны, знявечаны

2) сущ. калека, -кі муж., жен., пакалечаны, -нага муж.

знявечаны, -нага муж.

увечье

калецтва, -ва ср.

увешанный

увешаны, абвешаны, мног. паабвешваны

увешать

совер. увешаць, абвешаць, мног. паабвешваць

увешаться

увешацца, абвешацца

увешенный

увешаны, абвешаны, мног. паабвешваны

см. увесить

увешивать

несовер. увешваць, абвешваць

увешиваться

возвр., страд. увешвацца, абвешвацца