Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

убранство

убранне, -ння ср.

убрать

совер.

1) (прочь) прыняць, мног. папрымаць

(забрать) забраць

(снять, свернуть) зняць, скруціць

(поднять) падняць

убрать посуду со стола — прыняць посуд са стала

уберите это прочь! — прыміце (забярыце) гэта прэч!

уберите руку — прыміце руку

убрать паруса — зняць (скруціць) парусы

убрать якорь — падняць якар

2) (привести в порядок) прыбраць, мног. папрыбіраць

убрать комнату — прыбраць пакой

3) (украсить) убраць, мног. паўбіраць, прыбраць, мног. папрыбіраць

убрать зал цветами — убраць (прыбраць) залу кветкамі

4) (о полевых культурах) убраць, мног. паўбіраць

(собрать) сабраць

(сложить) злажыць

(спрятать) схаваць

своевременно убрать урожай — своечасова убраць (сабраць) ураджай

убрать зерно в амбар — ссыпаць (схаваць) збожжа ў свіран

убрать книги в шкаф — схаваць кнігі ў шафу

убрать шасси ав. — схаваць шасі

5) (уместить) увабраць, умясціць

убрать все слова в строку — увабраць (умясціць) усе словы ў радок

6) перен. (устранить) прыняць, устараніць

(с работы, с должности) зняць

(удалить) выдаліць

(выгнать) выгнаць, прагнаць

убрать с дороги — прыняць (устараніць) з дарогі

убрать с должности — зняць з пасады

убраться

1) разг. (управиться) управіцца, справіцца

упарадкавацца

(привести в порядок) прыбраць

2) разг. (уложиться) улажыцца

(уместиться) увабрацца, змясціцца

(влезть) улезці

3) (украситься) убрацца, прыбрацца

4) (уйти, уехать) разг. выбрацца

см. убираться

убывание

ср. (уменьшение) памяншэнне, -ння ср., змяншэнне, -ння ср.

убыванне, -ння ср., спаданне, -ння ср., спад, род. спаду муж.

убывать

несовер.

1) (уменьшаться) меншаць, памяншацца, змяншацца

(о воде) убываць, спадаць

(о луне) убываць

(о здоровье, силе) падупадаць

дни убывают — дні меншаюць (карацеюць)

вода начала убывать — вада пачала убываць (спадаць, змяншацца)

к старости силы убывают — пад старасць сілы меншаюць (змяншаюцца, падупадаюць)

2) (выбывать) выбываць

(отбывать) адбываць

см. убыть

убывающий

1) прич. які (што) меншае, які (што) памяншаецца, які (што) змяншаецца

які (што) убывае, які (што) спадае

які (што) выбывае

які (што) адбывае

які (што) гіне

см. убывать

2) прил. меншаючы, спадаючы

убываючы

убывающая доза мед. — меншаючая доза

убывающая прогрессия мат. — убываючая прагрэсія

убывающая луна — убываючы месяц

убыль

жен. (уменьшение) змяншэнне, -ння ср.

(движение к уменьшению) спад, род. спаду муж.

(потери) страты, род. страт, ед. страта, -ты жен.

убыль личного состава — змяншэнне (страта) асабовага саставу

пополнение убыли в войсках — папаўненне страт у войсках

идти, пойти на убыль — ісці, пайсці на змяншэнне (на спад)

убыстрение

паскарэнне, -ння ср., паскорванне, -ння ср.

убыстрённый

разг. паскораны

убыстрить

совер. паскорыць