чаёвник разг. ахво́тнік да ча́ю (гарба́ты); чаёўнік, -ка м.;
чаёвница ахво́тніца да ча́ю (гарба́ты); чаёўніца, -цы ж.
чаёвничать несов., разг. піць ча́й (гарба́ту), чаява́ць.
чаёк разг. чаёк, род. чайку́ м.