час м.
1. (единица времени) гадзі́на, -ны ж.;
в час, в два часа́ а пе́ршай, а друго́й гадзі́не;
опозда́ть на час спазні́цца на гадзі́ну;
2. (время вообще) час, род. ча́су м.; пара́, род. пары́ ж.;
в часы́ о́тдыха у час адпачы́нку;
вече́рний час вячэ́рняя пара́;
◊
би́тый час цэ́лая (до́брая) гадзі́на;
в до́брый час у до́бры час, па́не Апана́с; дай, бо́жа, у до́бры час пача́ць;
ти́хий час ці́хая гадзі́на;
не ровён час няўро́кам ка́жучы; не тут ка́жучы; не пры нас каза́на;
стоя́ть на часа́х стая́ць на ва́рце;
с ча́су на ча́с з гадзі́ны на гадзі́ну;
час о́т часу не ле́гче чым дале́й, тым цяжэ́й; дале́й — не лягчэ́й; было́ лі́ха, дый паго́ршала;
счастли́вые часо́в не наблюда́ют погов. шчаслі́выя на час не зважа́юць;
кали́ф на час калі́ф на гадзі́ну.
часо́вня церк. каплі́ца, -цы ж.
часово́йI прил.
1. (к часы́) гадзі́ннікавы;
часово́й механи́зм гадзі́ннікавы механі́зм;
часова́я стре́лка гадзі́ннікавая стрэ́лка;
часовы́х дел ма́стер ма́йстар гадзі́ннікаў, гадзі́ннікавы ма́йстар;
2. (о времени) гадзі́нны, пагадзі́нны;
часова́я ле́кция гадзі́нная ле́кцыя;
часово́й гра́фик гадзі́нны (пагадзі́нны) гра́фік;
часова́я опла́та пагадзі́нная апла́та, апла́та ад гадзі́ны;
часово́й по́яс ча́савы по́яс.
часово́йII сущ., воен. вартавы́, -во́га м.;
сме́на часовы́х зме́на вартавы́х.
часовщи́к гадзі́ншчык, -ка м., ма́йстар гадзі́ннікаў.
часо́к м., уменьш.-ласк., разг. гадзі́нка, -кі ж.
ча́сом нареч., разг. ча́сам, часа́мі.
часосло́в церк. часасло́ў, -ло́ва м.
часте́нько нареч., разг. часцяко́м, ча́ста, нярэ́дка.