ча́ра уст., нар.-поэт., книжн. ча́ра, -ры ж.
ча́рда́ш (танец) ча́рда́ш, -ша́ м.
Чарджо́уская о́бласть ист. Чарджо́ўская вобласць; (ныне) Леба́пский велая́т Леба́пскі велая́т.
чарджо́уский чарджо́ўскі.
ча́рка уст. ча́рка, -кі ж.
чарова́ть несов.
1. (колдовать) уст. чарава́ць; вядзьма́рыць;
2. перен. чарава́ць;
чарова́ть свои́м го́лосом чарава́ць сваі́м го́ласам;
чаровни́к уст.
1. чараўні́к, -ка́ м.; (колдун) вядзьма́р, род. ведзьмара́ м.; вядзьма́к, род. ведзьмака́ м.;
2. перен. чараўні́к, -ка́ м.;
чаровни́ца уст.
1. чараўні́ца, -цы ж.; вядзьма́рка, -кі ж.;
2. перен. чараўні́ца, -цы ж.
чароде́й
1. (волшебник) чарадзе́й, -дзе́я м., чараўні́к, -ка́ м.; (колдун) вядзьма́р, род. ведзьмара́ м.; вядзьма́к, род. ведзьмака́ м.;
2. перен. чарадзе́й, -дзе́я м., чараўні́к, -ка́ м.;