Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сыта́ сущ., уст. сыта́, -ты́ ж.;

сыти́ть несов., уст. сыці́ць, падсало́джваць.

сы́тник ист. сы́тнік, -ка м.

сы́тно нареч. сы́тна;

сы́тность сы́тнасць, -ці ж.;

сы́тный сы́тны;

сы́тость сы́тасць, -ці ж.;

сы́тый сы́ты, пад’е́ўшы.

сытьI уст., прост.

1. (состояние сытого) сыць, -ці ж.;

2. (сытность) сы́тнасць, -ці ж.;

3. (пища) сыць, -ці ж., яда́, род. яды́ ж.

сытьII бот. сыць, род. сы́ці ж.