суд
1. род. суда́ м.;
Верхо́вный Суд Респу́блики Белару́сь Вярхо́ўны Суд Рэспу́блікі Белару́сь;
Междунаро́дный суд ОО́Н Міжнаро́дны суд АА́Н;
находи́ться под судо́м быць пад судо́м;
предава́ть суду́ аддава́ць пад суд (суду́);
в день суда́ у дзень суда́;
суд че́сти суд го́нару;
това́рищеский суд тавары́скі суд;
2. (мнение, заключение) суд, род. су́ду м.;
вы́нести на суд обще́ственности вы́несці на суд грама́дскасці;
◊
на нет и суда́ нет посл. як няма́, то й дарма́; як няма́, дык няма́.
суда́к зоол. суда́к, -ка́ м.;
Суда́н Суда́н, -на м.;
Респу́блика Суда́н Рэспу́бліка Суда́н.
суда́нец суда́нец, -нца м.
суда́нкаI (женск. к суда́нец) суда́нка, -кі ж.
суда́нкаII бот. суда́нка, -кі ж.
суда́нский
1. (к Суда́н) суда́нскі;
2. бот. суда́нскі;
суда́нская трава́ суда́нка.
суда́рыня спада́рыня, -ні ж., васпа́ні нескл., ж.
су́дарь спада́р, -ра́ м., ва́спа́н, -на м.