Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сбыва́ниеI збыва́нне, -ння ср.; см. сбыва́тьI.

сбыва́ниеII ср. спада́нне, -ння ср., спад, род. спа́ду м.; убыва́нне, -ння ср.; см. сбыва́тьII.

сбыва́тьI несов., в разн. знач. збыва́ць; см. сбытьI.

сбыва́тьII несов. (идти на убыль — о воде) спада́ць, убыва́ць;

вода́ в реке́ сбыва́ет вада́ ў рацэ́ спада́е (убыва́е).

сбыва́тьсяI несов. (осуществляться) збыва́цца, спра́ўджвацца, здзяйсня́цца;

наде́жды мои́ сбыва́ются спадзява́нні мае́ збыва́юцца (здзяйсня́юцца).

сбыва́тьсяII несов., страд. збыва́цца; см. сбыва́тьI.

сбыт эк., торг. збыт, род. збы́ту м., мн. нет;

сбыт това́ров збыт тава́раў;

борьба́ ме́жду стра́нами за ры́нки сбы́та барацьба́ памі́ж краі́намі за ры́нкі збы́ту;

сбытово́й збытавы́;

сбытовы́е организа́ции збытавы́я арганіза́цыі.

сбы́точный уст. які́ (што) мо́жа збы́цца, які́ (што) мо́жа здзе́йсніцца; збы́тны; (возможный) магчы́мы.

сбы́тчик збы́тчык, -ка м.